Jerzy Olek - artysta i teoretyk. Urodzony w Sanoku, mieszka we Wrocławiu. Animator ruchu fotografii ekspansywnej i medialnej (lata 70.) oraz fotografii elementarnej (lata 80.). Pomysłodawca i kurator wielu wystaw w Polsce i za granicą. Twórca galerii „Foto-Medium-Art” (1977), obecnie działającej w Krakowie. Od lat 70. członek zespołów redakcyjnych „Fotografii”, „European Photography”, „Projektu”, „Art Life”, „Arteonu” i „Artluku”. Od 1989 kurator Fotokonferencji Wschód-Zachód. Od 1999 dyrektor artystyczny festiwalu sztuki „lAbiRynT” w Kłodzku. Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i Gdańsku. Od 1991 r. realizuje autorską ideę „Bezwymiaru iluzji” poprzez multimedialne wystawy i publikacje. W ramach tego projektu zorganizował ponad 100 wystaw indywidualnych i dialogów artystycznych.

Jerzy Olek zajmuje się przestrzenią wielorako rozumianą i wyobrażaną. Jej subiektywne imaginacje obrazuje rysunkiem, fotografią, lustrzanym odbiciem, graficznym odciskiem, komputerowym drukiem. Tworzy obiekty, rozbudowane struktury wizualne i instalacje. Poszukuje zjawiskowej przestrzenności w relacji do niejednoznacznej w swej istocie przestrzeni realnej (?). Pozwala objawiać się przypadkowi i wyzwalać naturalnej kreatywności mediów. W twórczości oscyluje pomiędzy idealizacją modelu a faktycznością jego kształtu, znajdując swoje miejsce między schematem a konkretem. Sztukę traktuje jako nie kończący się proces, inspirowany konglomeratem wcześniejszych zdarzeń, a wyzwalany własnymi, nie do końca spełniającymi się doświadczeniami.
Sensy w sztuce konstruuje drogą dekonstrukcyjnych analiz destrukcji, dokonując demontażu formy i demistyfikując przypisywane jej znaczenia; dekomponując iluzje i kultywując deiluzje odwołuje się do pryncypiów demoderny.